یک قرارداد یک توافق است ، اما توافق همیشه یک قرارداد نیست. توافق ممکن است به صورت غیررسمی یا کتبی نتیجه گیری شود. یک قرارداد می تواند شفاهی یا کتبی باشد ، اما اگر حاوی الزامات خاصی باشد ، یک قرارداد هنوز قابل اجرا است. نرم افزار مدیریت قرارداد مدرن توافق نامه ای را انجام می دهد و الزامات قانونی را که به طور رسمی توافق را به یک قرارداد تبدیل می کند ، تعریف می کند. ایجاد یک قرارداد کتبی محکم به استفاده از زبان خاص و واضح بستگی دارد که به هیچ وجه نمی تواند سوء تفاهم شود ، به خصوص در صورت بروز اختلاف. بنابراین ، یک قرارداد فقط در صورت برآورده شدن شرایط زیر می تواند الزام آور باشد: یک قرارداد توافق بین دو یا چند طرف است که یک تعهد متقابل را ایجاد می کند و از نظر قانونی قابل اجرا است. توافق نامه و قرارداد ملزم به طرفین در همان صفحه است که می آید چه کسی را انجام می دهد ، چه کسی آنچه را در عوض دریافت می کند ، و هنگامی که تمام اقدامات لازم انجام می شود. توافق نامه ها و قراردادها به عنوان توافق نامه بین دو یا چند طرف برای انجام مسئولیت های خاص شناخته می شوند. اگر دو طرف به یکدیگر اعتماد داشته باشند ، یک توافق غیر پیمانکاری می تواند راهی برای پیشبرد ، صرفه جویی در وقت و هزینه و امکان انعطاف پذیری بیشتر باشد. مزایا از نظر قانونی قابل اجرا است می تواند سریع باشد وقتی از یک مدل استفاده می شود مسئولیت های قدرت روشن از ارزش ، امور مالی یا در نظر گرفتن یک قرارداد کتبی حاوی داده هایی است که می تواند به تصمیم گیری در مورد تجارت در آینده کمک کند ، بنابراین مهم است که به یاد داشته باشید که اگر قرارداد چندین دور داشته باشداز تجدید نظر ، که در مذاکرات توافق نامه مورد نظر قرار می گیرد ، فقط فرض نکنید که قرارداد ارسال شده برای امضا به شما نسخه صحیح است. قبل از امضای آن ، اطمینان حاصل کنید که شرایط سند را می دانید و درک می کنید ، که تاریخ آن است و هر شخص صلاحیت ورود به خط نقطه را دارد. توافق نامه جلسه دو ذهن در یک هدف مشترک است که با یک پیشنهاد و پذیرش انجام می شود. برای استفاده از مثال شرایط ، برنامه پیشنهاد می کند که به کاربر اجازه دهد تحت شرایط خاصی به خدمات خود دسترسی پیدا کند و کاربر با کلیک بر روی دکمه "پذیرش" که به وی امکان بارگیری برنامه را می دهد ، می پذیرد. توافق نامه ها را می توان نوشت و امضا کرد ، اما اگر آنها حاوی موارد فوق نباشند ، آنها را قرارداد نمی کند.
با این حال ، اگر دوست شما به شما سپرده امنیتی می دهد و موافقت می کند 50 دلار برای هر شب برای ماندن در خانه به شما بپردازد ، این یک قرارداد است زیرا شما موافقت کرده اید که یک سرویس (استفاده از خانه خود) را برای بررسی (50 دلار در هر شب) مبادله کنید. در صورت پذیرش پرداخت آنها ، دوستانتان دلایلی برای شکایت دارند ، اما اجازه ندهید که آنها در کنار شما بمانند. یک قاضی به طور بالقوه می تواند به شما دستور دهد تا به آنها اجازه دهد در کنار شما بمانند یا به احتمال زیاد هزینه های معقول مربوط به اقامت آنها در هتل را پرداخت کنند. در حالی که توافق های بین دوستان برای نعمت های معمولی مناسب است ، قراردادها در تجارت استاندارد می شوند. قراردادها به وضوح آنچه را که هر یک از طرفین توافق کرده اند بیان می کنند ، محدودیت های زمانی را تعیین می کنند و در صورت عدم موفقیت طرف مقابل ، تعهدات خود را مطابق با تعهدات خود ، امکان عملکرد قرارداد را توصیف می کنند. اصرار بر قرارداد نشانه ای نیست که شما به طرف مقابل مشکوک هستید. قراردادها هنگام تغییر پول به ایجاد اعتماد کمک می کنند. اصطلاحات "توافق" و "قرارداد" اغلب به زبان روزمره قابل تعویض هستند ، اما فرهنگ لغت های اصلی حقوقی دو تعریف متفاوت را ارائه می دهند.
توافق اغلب اولین قدم در روند توسعه قرارداد است. توافق نامه ممکن است در یک قرارداد ذکر شود ، اما یک توافق خود بدون قرارداد از نظر قانونی قابل اجرا نیست. توافق نامه توافق یا ترتیب بین دو یا چند طرف است. قرارداد نوع خاصی از توافق نامه است که به دلیل شرایط و عناصر آن ، از نظر قانونی الزام آور و قابل اجرا است. بسیاری از اسناد حقوقی به نام توافق نامه در واقع قراردادها هستند. بگذارید به برخی از نمونه های متداول قراردادهای تجاری نگاه کنیم تا نام آنها شما را فریب ندهد: از آنجا که قرارداد مدرن معمولاً الکترونیکی است ، می تواند در مکان های از راه دور به چندین شرکت خدمت کند و ممکن است قبل از انتشار نهایی ، به مصوبات و امضاهای مختلفی نیاز داشته باشد ، CLMنرم افزار برای ایجاد قرارداد ضروری است. در اینجا یک نمونه (شدید) از تفاوت بین توافق و یک قرارداد آورده شده است. تصور کنید به دوست خود سارا بگویید که می تواند به خانه شما بیاید و در حالی که در منطقه است بماند. برای توافق برای قرارداد ، باید موارد زیر را شامل شود: به طور کلی ، مردم تمایل به استفاده از "توافق" و "قرارداد" به طور متناوب دارند ، اما آیا یک تمایز واقعی وجود دارد؟هنگام بررسی اصطلاحات توافق نامه ها و قراردادها ، شباهت ها و تفاوت های آنها برای کاربرد قانونی ضروری است. قانون فلوریدا ، که حاکم بر قراردادها است ، به عناصر خاصی برای کاربرد نیاز دارد ، از جمله: بر اساس این تعاریف ، یک قرارداد نوع خاصی از توافق نامه است که در صورت لزوم می تواند در دادگاه اجرا شود. برای کارآفرینان فلوریدا که می خواهند از ثبات در تجارت تجاری اطمینان حاصل کنند ، توصیه می شود به قراردادی بپردازید که مسئولیت مناسب را تعیین کند.
نمونه های متداول قراردادها شامل توافق نامه های عدم افشای ، توافق نامه های مجوز کاربر نهایی (هر دو به آنها "توافق نامه" گفته می شود) ، قراردادهای اشتغال و سفارشات پذیرفته شده است. صرف نظر از نحوه نامگذاری آن ، تا زمانی که یک توافق نامه شامل عناصر مورد نیاز یک قرارداد ذکر شده در بالا باشد ، دادگاه می تواند آنها را به این ترتیب اعمال کند. از طرف دیگر ، یک قرارداد یک توافق رسمی بین دو طرف است که در دادگاه یا با داوری قابل اجرا است. اگر هر دو طرف با شرایط موافق باشند ، قراردادها معتبر هستند. ما مدل های زیادی برای انواع مختلف قراردادها در دسترس داریم. در اینجا برخی از رایج ترین ها آورده شده است. قراردادها همچنین نیازی به نوشتن ندارند - قراردادهای شفاهی هنوز هم می توانند از نظر قانونی الزام آور باشند تا زمانی که همه عناصر یک قرارداد را در خود جای دهند. به عنوان مثال ، اگر به برادرتان وام می دهید تا بتواند ماشین جدیدی بخرد و موافقت کند که وی طی شش ماه آن را پرداخت می کند ، می توانید یک قرارداد کلامی داشته باشید. شرایط توافق نامه و قراردادها اغلب به صورت متناوب استفاده می شود. با این حال ، توافق نامه ها همیشه قرارداد نیستند ، اگرچه قراردادها همیشه توافق نامه هستند. به طور خلاصه ، تفاوت اصلی بین یک قرارداد و توافق در این است که یک قرارداد از نظر قانونی الزام آور است در حالی که توافق نامه نیست.
یک قرارداد حاوی شرایط و مقررات خاصی است که می تواند طبق قانون اجرا شود ، در حالی که تنها الزام توافق نامه این است که همه طرفین حقوق و تعهدات خود را درک می کنند. توافق نامه ها اغلب توسط افراد برای مدیریت شرایط روزمره و همچنین شرکت های بین المللی و کشورها استفاده می شود. به عنوان مثال ، ایالات متحده و ژاپن قبلاً از توافق آقایان (بر اساس افتخار) برای مدیریت مهاجرت بین دو کشور استفاده کرده اند. اصطلاحات "توافق" و "قرارداد" به صورت متقابل استفاده می شوند ، اما از نظر قانونی ، آنها دو چیز متفاوت هستند. توافق نامه صرفاً توافق یا توافق بین دو یا چند طرف است. یک قرارداد یک توافق خاص با شرایطی است که در دادگاه قابل اجرا است. سردرگم؟مهم نیستدر اینجا ما به هر دو نگاه می کنیم ، بنابراین می بینید که چرا ما هنوز یک قرارداد را برای توافق ترجیح می دهیم ، حتی اگر ممکن است یکسان به نظر برسند. ما شرط می بندیم که در پایان ، شما می خواهید بارها و بارها از طریق توافق نامه از قراردادهای قرارداد استفاده کنید. حوزه های قضایی در استفاده از اصطلاح "توافق" در تعیین یک قرارداد قانونی قابل اجرا متفاوت است.
به عنوان مثال، دادگاه عالی واشنگتن به این نتیجه رسیده است که یک معاهده یک وعده یا مجموعه ای از وعده ها است که توسط قانون محافظت می شود، در حالی که یک توافق تجلی رضایت متقابل است که لزوماً پیامدهای قانونی ندارد. با این حال، در پنسیلوانیا، توافق به عنوان یک قرارداد قابل اجرا تعریف شده است که در آن طرفین قصد دارند یک توافق نامه الزام آور منعقد کنند. با این حال، شرایط اساسی توافق باید به اندازه کافی مطمئن باشد تا به عنوان مبنایی برای تعیین وجود نقض باشد. قرارداد یک سند مکتوب است که وظایف، مسئولیت ها و تعهداتی را که هر دو طرف باید به آن پایبند باشند را مشخص می کند. این روشی است برای همه برای یادآوری آنچه توافق شده است، به ویژه در موارد پیچیده، و از همه افراد درگیر در صورت بروز مشکل محافظت می کند. در صورتی که آموزش حقوقی نداشته باشید، ایجاد یک قرارداد می تواند احساس کند که در حال ورود به یک جنگل تاریک هستید. مدیریت قرارداد خودکار بهترین راه برای اطمینان از توسعه کارآمد و شایسته قرارداد است. هیچ دادگاهی قراردادی را که قانونی نباشد اجرا نخواهد کرد. اگرچه طرفین می توانند تقریباً برای هر چیزی که بخواهند قرارداد ببندند، اما دادگاه ها برای اقدامات غیرقانونی یا مغایر با نظم عمومی اجرائی نمی کنند. قراردادهای مدرن عمدتاً به صورت آنلاین تنظیم، تأیید و امضا می شوند.
با این وجود، فرآیند امضای قرارداد اغلب طولانی و زمان بر است. نرم افزار مدیریت چرخه عمر قرارداد (CLM) ابزار مهمی در زرادخانه شرکت شما برای اطمینان از گردش کار روان، زمان چرخش سریع و به حداقل رساندن ریسک است. CLM تمام مراحل فرآیند قرارداد، از اعمال قرارداد تا اجرا و تمدید را پوشش می دهد. قرارداد مفهومی گسترده است که شامل هرگونه توافق یا تفاهم بین دو یا چند طرف در مورد حقوق و تعهداتشان در قبال یکدیگر است. این قراردادهای غیررسمی اغلب به شکل «توافق‌نامه‌های آقایان» هستند، که در آن رعایت مفاد قرارداد بیشتر به شرافت طرف‌های مربوطه بستگی دارد تا ابزارهای اجرایی خارجی. ظرفیت صرفاً به این معناست که طرفین قانوناً قادر به انعقاد قرارداد هستند. بسته به حوزه قضایی، سن یا ناتوانی ذهنی ممکن است مانع از انعقاد قرارداد توسط برخی افراد شود یا منجر به فسخ قرارداد در تاریخ بعدی شود. اگر یکی از طرفین از عدم توانایی طرف دیگر مطلع باشد، انواع قراردادهایی وجود دارد که نمی توان آنها را منعقد کرد. نرم افزار CLM با استفاده از منوهای کشویی و جعبه های متنی برای درج شرایط خود شرکت در قالب های آماده، روند را سرعت می بخشد. از آنجایی که قالب ها از قبل آماده شده اند، فقط باید شرایط هر قرارداد قرار داده شود، که به طور قابل توجهی روند را سرعت می بخشد. به این ترتیب بود که قانون قرارداد هند که توسط دولت بریتانیا تصویب شد، زیرا در آن زمان بر هند حکومت می کرد.
