برای یک فرهنگ بیش از حد که نمی ترسد مرزهای خود را در تلویزیون ، فیلم ها ، رادیو و کتاب و مجلات فشار دهد ، وقتی صحبت از سلامتی ما می شود ، از رابطه جنسی بسیار خجالتی هستیم. در حقیقت ، حتی اگر افراد مبتلا به دیابت در معرض خطر بیشتری برای مشکلات جنسی قرار دارند ، مطالعه ای در زمینه مراقبت از دیابت نشان داد که فقط نیمی از مردان مبتلا به دیابت و 19 درصد از زنان مبتلا به دیابت با پزشک موضوع را مطرح کرده اند.
و حقیقت این است که ، بسیاری از پزشکان برای جزئیات بیشتر در مورد عملکرد جنسی احساس راحتی نمی کنند. به همین دلیل است که تازه تشخیص داده شده به سرعت در مورد خطر آنها برای عوارض چشم ، عصب ، کلیه و قلبی می آموزند ، اما به سختی می شنوید که چگونه دیابت بر سلامت جنسی تأثیر می گذارد. برای افراد مهم است که با پزشکان خود در مورد همه نگرانی های بهداشتی - حتی مشکلات مربوط به عملکرد جنسی - با پزشکان صریح و صادق باشند. مشکلات مربوط به عملکرد جنسی و رضایت می تواند نشانگر سایر مسائل بهداشتی باشد.
به عنوان مثال ، بسیاری از مردان با اختلال نعوظ ، بعداً می آموزند که دیابت دارند. برای افرادی که از قبل دیابت دارند ، مشکلات جنسی می تواند آسیب عصبی ، شریان های مسدود شده و حتی هورمون های خارج از کشور را نشان دهد. اگرچه هنوز چیزهای زیادی در مورد اختلال عملکرد جنسی در مبتلایان به دیابت وجود ندارد ، محققان از یک چیز اطمینان دارند: قند خون مزمن بالا (یا قند خون) در پشت بسیاری از مشکلات جنسی است که مردم با آن روبرو هستند و اولین خط عمل بهبود کنترل گلوکز استواد
معامله با میل جنسی کم چیست؟
میل جنسی کم یا تمایل جنسی یک مشکل واقعی است - و موضوعی که بیشتر از افراد بدون دیابت را تحت تأثیر قرار می دهد. زن و مرد در نتیجه دیابت ضعیف ، میل جنسی کم را تجربه می کنند. اگر رانندگی جنسی شما متوقف شده است ، ابتدا به مدیریت دیابت خود نگاه کنید و برای کاهش سطح قند خون خود قدم بردارید. سپس داروهای خود را در نظر بگیرید. داروهای خاصی مانند داروهای ضد افسردگی می توانند تمایل جنسی را کاهش دهند ، بنابراین حتما با پزشک خود صحبت کنید.
محققان این نظریه را تصور می کنند که التهاب نیز ممکن است تمایل را کاهش دهد. تمایل جنسی یک واقعه مغز محور است ، بنابراین اگر مولکول های التهابی از سد خونی مغزی عبور کرده و در منطقه ای که تمایل جنسی وجود دارد ، گردش می کنند ، ممکن است تمایل به رابطه جنسی تأثیر بگذارد. مقصر احتمالی دیگر: تستوسترون کم ، که اغلب بر زنان و مردان مبتلا به دیابت تأثیر می گذارد.
برای او:
مطالعات نشان داده است که مردان مبتلا به دیابت، به خصوص آنهایی که نوع 2 دارند یا دارای اضافه وزن هستند، یا هر دو، در مقایسه با همسالان خود بدون این بیماری، حدود دو برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به تستوسترون پایین هستند که می تواند بر اشتیاق مردان به رابطه جنسی تأثیر بگذارد. هنگامی که تستوسترون پایین از طریق کاهش وزن و/یا درمان تستوسترون درمان می شود، بسیاری از مردان میل مجدد به رابطه جنسی دارند.
برای او:
درمان زنان به این سادگی نیست.(به شنیدن آن عادت کنید.) برخی از مطالعات نشان می دهد که مصرف تستوسترون می تواند میل جنسی را در زنان افزایش دهد - مقاله ای در مجله پزشکی نیوانگلند نشان داد که زنان یائسه پس از مصرف تستوسترون به مدت تقریباً شش ماه اشتهای جنسی بیشتری داشتند - امااین درمان هنوز مورد مطالعه قرار نگرفته است، به ویژه اثرات طولانی مدت آن بر سلامت زنان. نه تنها این، بلکه برای محققان دشوار است که تعیین کنند که آیا میل جنسی پایین یک زن خاص ناشی از دیابت، مسائل عاطفی یا چیز دیگری است زیرا کاهش میل جنسی در زنان بدون توجه به وجود دیابت رایج است.
در مورد برانگیختگی چطور؟
بین میل و برانگیختگی تفاوت وجود دارد. اول، میل جنسی باید رخ دهد. سپس بدن پاسخ می دهد، و سیگنال برانگیختگی می دهد. یعنی اگر همه چیز به درستی کار کند. هم مردان و هم زنان مبتلا به دیابت ممکن است تمایل داشته باشند اما با مشکلات برانگیختگی دست و پنجه نرم کنند، اگرچه مکانیسم های پشت این اختلال عملکرد جنسی در مردان بهتر مطالعه و درک شده است. هم برای مردان و هم برای زنان، یک مکان خوب برای شروع به جستجوی علل احتمالی، کابینت داروهای شما است. به عنوان مثال، برخی از داروهای کاهش دهنده فشار خون می توانند به اختلال نعوظ کمک کنند. هنگامی که داروها پشت برانگیختگی مختل شده فرد نیستند، ممکن است دیابت مقصر باشد. مدیریت ضعیف دیابت در طول زمان می‌تواند به رگ‌های خونی و اعصاب آسیب برساند - همانطور که در بیماری قلبی و نوروپاتی (آسیب عصبی) که برانگیختگی را ممکن می‌سازد، صدمه می‌زند.
برای او:
یکی از اصلی ترین مشکلات جنسی مردان مبتلا به دیابت، ناتوانی در نعوظ است. آسیب به سیستم عروقی می تواند جریان خون را کاهش دهد. اگر رگ های خونی به درستی کار نکنند یا اگر یک شریان مسدود شده باشد، خون کافی به آلت تناسلی نمی رسد و نعوظ را دشوار می کند.
عملکرد عصبی نیز نقش دارد. اگر مغز به درستی با اعصاب موجود در اندامهای جنسی ارتباط برقرار نکند ، ممکن است بدن نتواند خون را در آنجا شاتل کند و توانایی یک انسان را برای نعوظ مختل کند. توانایی نگه داشتن نعوظ نیز می تواند تحت تأثیر قرار گیرد ، زیرا مغز باید با اعصاب ارتباط برقرار کند تا خون در آلت تناسلی نگه دارد.(به خاطر داشته باشید: توانایی یک مرد در گرفتن و نگه داشتن نعوظ به طور معمول با افزایش سن از بین می رود.)
خوشبختانه ، گزینه های درمانی زیادی وجود دارد ، از جمله مهار کننده های PDE5 ، مانند viagra و cialis ، که باعث بهبود جریان خون ، تزریق تستوسترون یا ژل ها می شود (اگر سطح تستوسترون پایین باشد) ، داروهای تزریقی یا شیاف ، حلقه های انقباض که در پایه قرار دارند که در پایه قرار دارند. آلت تناسلی ، پمپ های خلاء که خون را به داخل آلت تناسلی می کشند ، از آستین هایی که آلت تناسلی را در حین سکس و کاشت آلت تناسلی نگه می دارند ، پشتیبانی می کنند. حتما با پزشک خود صحبت کنید تا ببینید گزینه ای برای شما مفید است یا خیر.
برای او:
آسیب عصبی همچنین ممکن است باعث خشکی واژن شود ، که در زنان مبتلا به دیابت دو برابر بیشتر از آن است که در زنان بدون دیابت وجود دارد. این همچنین نتیجه پیری است. خشکی واژن در بین زنانی که یائسگی یا یائسگی هستند ، به دلیل کمبود استروژن بسیار شایع است. ممکن است مشکلات با استروژن تجویز شده ، در قرص ها ، یک وصله یا کرم مورد استفاده در واژن درمان شود.
از آنجا که محققان دقیقاً نمی فهمند که چرا بدن زنان توانایی خود را در هنگام یائسگی از دست می دهند ، گزینه های درمانی لاغر هستند. بیشتر کارشناسان استفاده از روان کننده فروشگاه را توصیه می کنند.
زنان مبتلا به دیابت نیز مستعد ابتلا به جریان خون هستند که مردان به دلیل آسیب عصبی یا رگ خونی با آن روبرو هستند. عوارض دیابت ممکن است انتقال خون به واژن و کلیتوریس را دشوار کند.
همچنین برخی از خانمها با A1C های عالی وجود دارند که هیچ مشکلی در رگ خونی یا نوروپاتی ندارند ، اما هنوز هم مشکلات جنسی دارند. از آنجا که مطالعه مشکلات برانگیختگی زن به دلایل زیادی دشوار است - زنان ممکن است سخت تعیین کنند که چقدر روشن هستند ، و کمتر از آنچه در مردان وجود دارد ، نشان جسمی برانگیختگی وجود دارد - درمان ها اندک است. اما تحقیق امیدوار کننده است.
یک مطالعه کوچک در شماره مجله پزشکی جنسی نشان داد که زنان مبتلا به دیابت نوع 1 که 5 میلی گرم تادالافیل (سیالیس) را به مدت 12 هفته مصرف کردند، کیفیت زندگی بهتر، برانگیختگی و ارگاسم بیشتر، لذت و رضایت بیشتر از رابطه جنسی ورابطه جنسی مکرراین بدان معنا نیست که شما باید شروع به دزدانه خوردن قرص های شریک زندگی خود کنید - لطفا این کار را نکنید! این درمان در حال حاضر در زنان تایید نشده است، در برخی از افراد مبتلا به مشکلات قلبی خطرناک است و تا زمانی که خلاف آن ثابت نشود، به طور کلی ناایمن است. اما نویدبخش درمان های زنانه در آینده است.
در حال حاضر، برخی از زنان از پمپ های کلیتورال برای کمک به جریان خون استفاده می کنند، اما به خاطر داشته باشید که این دستگاه برای همه مناسب نیست.
O-ارگاسم های بزرگ
ارگاسم یک پاداش جنسی است، اما برای افراد دیابتی ممکن است هدفی دست نیافتنی به نظر برسد. و بله، ما در اینجا در مورد زنان و مردان صحبت می کنیم. هر دو می توانند با O گریزان مبارزه کنند و اولین چیزی که آنها و پزشکانشان باید بررسی کنند داروهایی است که مصرف می کنند، مانند داروهای ضد افسردگی.
برای او:
ارگاسم معمولا برای مردان بسیار آسان است، به همین دلیل است که اگر مردی نتواند به پایان برساند، می تواند بسیار خسته کننده باشد. مردانی که از آسیب عصبی عروقی رنج می برند – و کمبود جریان خون و/یا احساسی که ایجاد می کند – می توانند برای رسیدن به ارگاسم مشکل داشته باشند. مردان می‌توانند با انواع درمان‌ها، از داروها گرفته تا پمپ‌های وکیوم، اختلال نعوظ را برطرف کنند، اما این درمان‌ها نوروپاتی را برطرف نمی‌کنند.
برای او:
به طور کلی زنان در ارگاسم مشکل بیشتری نسبت به مردان دارند و افراد مبتلا به دیابت حتی مشکل بیشتری دارند. مطمئناً، ناتوانی یک زن برای رسیدن به اوج اغلب به وضعیت روحی یا عاطفی او مربوط می شود (در ادامه در مورد آن توضیح خواهیم داد)، اما دیابت نیز ممکن است در بازی باشد. بر اساس مطالعه ای که در مجله Obstetrics & Gynecology منتشر شده است، زنان میانسالی که دیابت آنها به انسولین نیاز دارد، 80 درصد بیشتر از زنان بدون دیابت دچار مشکل در رسیدن به ارگاسم می شوند.
تا آنجا که اکنون می دانیم، سیستم عصبی عروقی برای برانگیختگی و ارگاسم ضروری است. اگر اعصاب کوچک به درستی کار نکنند، ممکن است مشکلات حسی داشته باشید. برای اینکه کلیتوریس انباشتگی لازم برای ارگاسم را داشته باشد، باید جریان خون و احساس داشته باشد.
عدم تعادل هورمونی نیز ممکن است مقصر باشد. برخی از دانشمندانی که چرخه تخمک گذاری زنان را مطالعه می کنند، این فرضیه را مطرح می کنند که هورمون های نامتعادل، و نه فقط تستوسترون، ممکن است در پس کاهش برانگیختگی و ارگاسم زنان باشند، اما هنوز تحقیقات زیادی در مورد این موضوع انجام نشده است.
اگر درد را تجربه کنم چه می شود؟
قرار است رابطه جنسی شما و شریک زندگی تان را به ارمغان بیاورد ، بنابراین درد نشانگر این است که چیزی درست نیست. حتی اگر خجالتی باشید ، بحث در مورد مسائل مربوط به رابطه جنسی دردناک با پزشک مهم است.
برای او:
مردان مبتلا به دیابت در معرض خطر ابتلا به بیماری پیرونی قرار دارند ، شرایطی که در آن بافت اسکار در داخل آلت تناسلی باعث نعوظ خمیده و دردناک می شود. قبل از نگرانی ، قلب خود را بگیرید: آلت تناسلی همه از نظر شکل متفاوت است و کمی منحنی چیز بزرگی نیست. با بیماری پیرونی ، منحنی یا خم قابل توجه است و می تواند رابطه جنسی و گرفتن یا نگه داشتن نعوظ را دشوار و دردناک کند. پزشک می تواند توصیه کند که آیا باید منتظر بمانید ، دارو مصرف کنید یا جراحی کنید.
برای او:
رابطه جنسی با روغن کاری خیلی کمی می تواند باعث فریاد زن شود - و نه به روش خوبی. خشکی واژن یکی از اصلی ترین دلایلی است که زنان مبتلا به دیابت در هنگام رابطه جنسی درد دارند و روغن کاری بهتر پاسخ است. این که آیا این امر به صورت استروژن درمانی برای زنانی که خشکی آنها عوارض جانبی یائسگی یا روان کننده های بدون نسخه است ، انجام می شود ، هدف این است که قبل از رابطه جنسی به خوبی روغن کاری شوید.
زنان مبتلا به دیابت نیز در معرض خطر بیشتری برای عفونت های مجاری ادراری (UTI) و عفونت های مخمر واژن قرار دارند که به نوبه خود ممکن است منجر به رابطه جنسی دردناک شود.(با این حال مطمئن باشید که افراد مبتلا به دیابت نسبت به مبتلایان به بیماری های مقاربتی بیشتر از افراد بدون بیماری در معرض خطر نیستند.) احتمال ابتلا به عفونت UTI یا مخمر را با مدیریت قند خون خود کاهش دهید و در ابتدا به پزشک مراجعه کنیدنشانه ناراحتی.
چه می توانم بکنم؟
بنابراین شاید زندگی جنسی شما جایی نباشد که باید باشد. اگر می توانید آن را به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بپذیرید ، قبلاً نیمی از نبرد را جنگیده اید. بسته به میزان اختلال عملکرد جنسی ، ممکن است با وارد کردن قند خون به محدوده هدف خود ، شاهد پیشرفت باشید. حتی اگر این عوارض برای معکوس کردن با مدیریت بهتر دیابت بسیار شدید باشد ، نگه داشتن سطح قند خون شما می تواند به جلوگیری از آسیب بیشتر کمک کند. نکته دیگر: ترک سیگار. این با مشکلات جنسی مرتبط است و برای بقیه بدن شما خبرهای بدی است.
رویکردهای مختلفی وجود دارد که هم زن و مرد از آن بهره مند می شوند ، از جمله دیدن پزشک متخصص در پزشکی جنسی و صحبت با یک متخصص بهداشت روان. دومی یک گام مهم است زیرا مشکلات رابطه ، مشکلات بدن ، استرس و تعداد زیادی از چمدانهای عاطفی دیگر می تواند بر همه جنبه های زندگی جنسی شما تأثیر بگذارد. ممکن است شما بیش از حد خودآگاه باشید تا روحیه پیدا کنید یا برانگیخته شوید ، یا شاید بیش از حد استرس داشته باشید که ارگاسم داشته باشید.
یک مشاور همچنین می تواند به شما و شریک زندگی خود کمک کند تا هرگونه فشار عملکرد جنسی شما را ایجاد کند. این چنین تنش عاطفی را در یک رابطه ایجاد می کند که می تواند کل رابطه را نفوذ کند - نه فقط در اتاق خواب. بنابراین با آن صحبت کنید و راهی برای کار در مورد مشکلات جنسی خود پیدا کنید.
در آخر ، در نظر بگیرید که تغییر سبک زندگی را در نظر بگیرید. مدیریت به خوبی دیابت ، از جمله خوردن غذاهای سالم ، ورزش منظم و کاهش استرس ، به نفع کل بدن شما ، نه فقط مناطق کلیدی شما خواهد بود. بسیار محتمل است که یک زندگی جنسی خوب منجر به سلامتی بهتر شود و سلامتی بهتر منجر به رابطه جنسی می شود.
