حمایت و مقاومت چیست؟

شناسایی و تجزیه و تحلیل روند قیمت سهام دو کارکرد کلیدی معاملات است. سرمایه گذاران و معامله گران می توانند با تجزیه و تحلیل روندها تعیین کنند که آیا شرایط زیربنایی بازار به نفع موقعیت آنها است یا خیر و تا چه مدت باقی خواهد ماند. به این ترتیب، آنها نقاط ورود و خروج را تشخیص می دهند. حمایت و مقاومت دو مفهوم اساسی در این زمینه هستند.

تحلیلگران سطوح حمایت و مقاومت را با ردیابی الگوهای حرکت قیمت به دست می‌آورند که به نوبه خود به عنوان مانعی برای اقدامات قیمت سهام عمل می‌کنند. با این حال، این سطوح موقتی هستند و با نقض قیمت سهام این موانع تغییر می کنند.

حمایت و مقاومت چیست؟

خط حمایت به سطحی اطلاق می شود که قیمت سهام یا دارایی نمی تواند به زیر آن برسد. اغلب، یا قیمت به سمت خط حمایت حرکت می کند و با رسیدن به آن صاف می شود یا دوباره به سمت بالا باز می گردد.

درست در طرف مقابل همان سکه، خط مقاومت قرار دارد - سطح قیمتی که بالاتر از آن سهام نمی تواند صعود کند. با برخورد با این مانع، قیمت ها یا فلات می شوند یا به سمت پایین حرکت می کنند.

تحلیلگران این خطوط را بر اساس روندهایی که یک دارایی خاص در طول زمان به طور مکرر یک نقطه قیمت را نقض نکرده است، شناسایی می کنند. اگرچه فرمول حمایت و مقاومت خاصی وجود ندارد، معامله گران از اندیکاتورهایی مانند میانگین متحرک و ابزارهایی مانند Fibonacci Retracement برای تعیین سطوح استفاده می کنند.

سهام X را تصور کنید که تا نقطه قیمت روپیه افزایش یافته است. 75، پنج بار در طول 6 ماه، هر بار که به آن می رسد بنزین تمام می شود.

بنابراین، می توان Rs را شناسایی کرد. 75 به عنوان خط مقاومت یا سقف قیمت آن سهم در حال حاضر. برعکس، اگر سهام X در طول آن دوره شش بار روند نزولی داشته باشد تا پس از رسیدن به روپیه دوباره به سمت بالا بازگردد. 40، این خط پشتیبانی است.

شناسایی سطح حمایت و مقاومت در تعیین نقاط ورود و خروج دارایی های خاص بسیار مهم است.

حمایت و مقاومت چگونه کار می کنند؟

توجه به این نکته ضروری است که حمایت و مقاومت سطوحی دلخواه هستند که بر اساس روند قیمت به دست می آیند و ذاتاً با احساسات سرمایه گذاران مرتبط هستند. از سوی دیگر، خطوط حمایت و مقاومت بر احساسات سرمایه‌گذاران تأثیر می‌گذارد و آنها را برحسب مورد به فروش یا خرید ترغیب می‌کند.

معامله گران هنگامی که قیمت سهام به آن سطح نزدیک می شود یا به آن می رسد، واحدهای جدیدی از سهام را خریداری می کنند. این تصمیم ناشی از این باور است که سطح حمایت نقض نمی شود و قیمت ها در نهایت به سمت بالا حرکت می کنند.

جالب اینجاست که وقتی تعداد زیادی معامله گران سهام را در سطح پشتیبانی یا اطراف آن خریداری می کنند ، قیمت ها بلافاصله به دلیل افزایش تقاضا به شمال حرکت می کنند. از این رو ، سطح پشتیبانی با تأثیرگذاری و تحت تأثیر احساسات سرمایه گذار ، خود را با گذشت زمان حفظ می کند ، مگر اینکه برخی از توسعه غیرمعمول قیمت زیر آن خط را تحت فشار قرار دهد.

خط مقاومت به عنوان نقطه خروج برای معامله گران عمل می کند. این به این دلیل است که آنها معتقدند که قیمت دارایی پس از رسیدن به خط مقاومت ، پس از یک روند رو به بالا ، به لمس یا بلافاصله کاهش می یابد.

Ergo ، سطح مقاومت باعث می شود تا معامله گران بفروشند تا مبادا ضرر داشته باشند. و همانطور که معامله گران دارایی های زیادی را می فروشند ، قیمت ها به سمت پایین حرکت می کنند. در اینجا ، خط مقاومت نیز خود را حفظ می کند.

با این حال ، خطوط پشتیبانی و مقاومت در طی یک دوره طولانی مدت ایستا نمی ماند بلکه شیب رو به بالا یا رو به پایین را تشکیل می دهند. بنابراین ، بیشتر معامله گران باتجربه برای به دست آوردن این سطح قیمت ، خطوط روند را اعمال می کنند.

معامله گران با تعیین منطقه وسیع تر پشتیبانی یا مقاومت بر اساس خطوط روند ، می توانند اقدامات قیمت های آینده را بهتر در یک دوره پایدار پیش بینی کنند.

به عنوان مثال ، مجموعه ای از پایین ترین حرکتهای تاریخی به سمت شمال به شکل شیب رو به بالا کمک می کند که منطقه ای را در زیر آن نشان می دهد که قیمت آن برای حرکت در تلاش است.

آیا سطح پشتیبانی و مقاومت قابل اعتماد است؟

معامله گران چهار عامل حیاتی را برای تعیین قابلیت اطمینان خطوط پشتیبانی و مقاومت در نظر می گیرند. اینها هستند -

تحلیلگران غالباً با در نظر گرفتن حجم معاملات ، نقاط قابل توجهی قیمت و به نوبه خود سطح پشتیبانی و مقاومت را مشخص می کنند. یک نقطه قیمتی که ساعت فروش یا خرید قابل توجهی را می توان قابل اعتماد دانست.

به عنوان مثال ، اگر روندها نشان دهند که اقدامات خاص قیمت باعث شده است سرمایه گذاران کلاس خاصی از دارایی یا سهام را با حجم قابل توجهی بفروشند ، سرمایه گذاران احتمالاً با رسیدن به آن سطح بعدی ، موقعیت کوتاهی را به عهده می گیرند.

این با روانشناسی عمومی سرمایه گذاران صحبت می کند تا به دلیل انتظار از روند رو به بالا ، در نقطه Breakeven به جای قبل از آن بفروشند.

تعداد دفعاتی که سطح قیمت فقط یک خط پشتیبانی یا مقاومت را برای بازگشت دوباره لمس کرده است ، قابلیت اطمینان آن را نیز تعیین می کند. به عنوان مثال ، یک خط پشتیبانی که به طور مداوم مانع از سقوط قیمت در زیر آن می شود ، قابل اعتماد تر است و بنابراین ، معامله گران بیشتر تصمیمات خرید خود را بر اساس آن پایه گذاری می کنند. از طرف دیگر ، سطحی که به طور مداوم اقدامات قیمت را حفظ نمی کند ، برای معامله گران کمتر قابل توجه است.

با افزودن به نشانگر فوق ، سطح پشتیبانی یا مقاومت قابل اطمینان تر می شود و بیشتر می تواند به اقدامات قیمت بپردازد. در این درک ، تعداد دفعاتی که قیمت ها به سطح خاصی رسیده است نیز بسیار مهم است.

به طور کلی ، اگر سطح پشتیبانی یا مقاومت از افزایش شدید یا کاهش قیمت پیروی کند ، قابل توجه تر است. به این دلیل است که چنین حرکت قیمت بیش از یک روند صعودی به سمت بالا یا رو به پایین ، توجه سرمایه گذاران را به خود جلب می کند. از این رو ، به احتمال زیاد با مقاومت سنگین تر یا پشتیبانی قوی تر روبرو می شود.

معامله گران همچنین مواردی را در نظر می گیرند - و رویدادهای منتهی به آن - جایی که اقدام قیمت یک خط پشتیبانی یا مقاومت را برای پیش بینی بهتر وقایع آینده خود نقض کرده است. غالباً ، یک خط پشتیبانی قبلی می تواند به یک خط مقاومت تبدیل شود و نشان دهنده سقوط قابل توجهی در قیمت ها است. برعکس ، اگر قیمت ها به طور قابل توجهی افزایش یابد ، یک خط مقاومت می تواند به یک خط پشتیبانی تبدیل شود.< SPAN> با افزودن به قسمت فوق ، سطح پشتیبانی یا مقاومت قابل اطمینان تر می شود و بیشتر می تواند به اقدامات قیمت بپردازد. در این درک ، تعداد دفعاتی که قیمت ها به سطح خاصی رسیده است نیز بسیار مهم است.